Laos
Blijf op de hoogte en volg Lisanne en Suzanne
16 December 2014 | Laos, Luang Prabang
Zoals jullie onderhand wel gewend zijn hier wederom een blog met (enkele weken) vertraging. Na Cambodja zijn we vanuit Siem Reap naar Pakse gevlogen. Dit was een zeer interessante ervaring. We stapten in het meest ontwikkelde vliegtuig tot nu toe, namelijk een barrelbakkie met aan elke vleugel een propeller. Flink wat kabaal dus maar hij vloog eigenlijk best stabiel, daarnaast kregen we voor deze vlucht van een klein uur, een bak met fruit, een broodje met krabsalade en drinken aangeboden. Eenmaal neergestort in Pakse stapten er welgeteld 4 toeristen uit het vliegtuig, wij en 2 anderen. De rest van de passagiers vloog door naar Luang Prabang. Doordat het vliegveld dus was uitgestorven, was er naast de airport-taxi company geen enkele andere taxi of tuktuk te bekennen en werden we dus FLINK afgezet. Met pijn in onze buik stapten we in en werden we naar ons hotel gebracht, daar zou het vast beter zijn! Helaas, de medewerkers spraken geen Engels (op 1 kerel na die altijd voor ons gezocht moest worden), er heerste complete desinteresse (je kon 5 minuten aan de balie staan voordat iemand überhaupt z’n hoofd optilde), ze hadden geen kaart van de stad zelf, de WiFi was kapot (no wifi no week; vertaling ‘al een week geen wifi?’ ‘de komende week geen wifi?’ het maakte geen zak uit, er was geen wifi, maar wij moesten wel een nieuw vliegticket boeken om 2 dagen later verder te kunnen) en uiteindelijk overstroomde het toilet in onze badkamer.
Over het algemeen boeken we 2 nachten in een accommodatie zodat we vrij snel weer door kunnen gaan als het ons niet bevalt, of nachten bij boeken wanneer het ons wel bevalt. Dit hotel was daarentegen de eerste plek waar we het even overwogen direct een ticket naar Luang Prabang te boeken en de volgende dag al weg te gaan. Maar door het gebrekkige internet en na kort overleg besloten we het roer drastisch om te gooien… we zouden een scooter gaan huren en wel zien waar we uit zouden komen. Nu is een scooter ansich geen probleem, zelfs als je er nooit 1 hebt aangeraakt want ze zijn super simpel. Het verschil is alleen het verkeer en de omgeving. Azië is chaos, Laos is een ontwikkelingsland dus de wegen zijn slecht met veel van die rode stof/klei/zooi en putten en daarnaast liggen er nog onontplofte landmijnen langs de weg van de Vietnam-oorlog. Maar we verblijven al ruim 2 maanden in Azië, dus dit kunnen we. Scooter gehuurd (5 euro voor een hele dag), benzine getankt (1 euro voor ruim 80 kilometer, geen idee hoeveel liter ze in dat ding hebben gegooid) en op richting de snelweg! Snelweg ja, waar je maximaal 40 km/h mag. Mag, want al vrij snel gingen we harder. Het was niet druk, je moest alleen oppassen voor gaten in de weg. We hadden ergens gehoord dat na ruim 38 km een waterval moest zijn, dus op een gegeven moment zagen we een geverfd bord naast de weg met een pijl naar links en de naam van de waterval (of in elk geval ‘tat’ en tat is Lao voor waterval). Dus wij naar links en vervolgens stond er een bord ‘tat 800m’. Dus wij karren over de meest hobbelige weg ooit, waar je met 10 km/h van links naar rechts en terug manoeuvreert om de gaten, kiezels en stenen te vermijden. Twee kilometer later konden we onze scooters parkeren en nog een stukje wandelen. En daar was het paradijs. Woorden kunnen dit niet omschrijven maar dat wat je in films ziet, daar waren wij nu. Zonder andere mensen voor ruim drie kwartier hadden wij onze eigen waterval met vlot, regenboog boven het water en jungle om ons heen. De foto’s geven een kleine impressie!
Op de terugweg zijn we gestopt in een klein local dorpje om een ananas te scoren. Met dat ze de deze aan het schoonmaken waren wilde Lisanne een klein kindje een high five geven, ware het niet dat het kind het op een janken zette (want wij zijn zo groot en wit). Een paar kilometer later stopten we om de ananas op te eten, het duurde vervolgens niet lang voordat de kinderen uit dat dorp door hadden dat er toeristen langs de weg stonden. Een tiental kinderen, de meeste aangekleed maar sommigen ook poedelnaakt, kwam al zwaaiend aangerend terwijl ze ‘Sabaidee’ en ‘Hello, Goodbye!’ riepen. Deze momenten zijn prachtig.
Na Pakse zijn we doorgevlogen naar Luang Prabang waar we terwijl tijdens onze eerste avond op de nachtmarkt liepen en opeens hoorden ‘Whaaaat, are you guys here as well?!’. Daar stond Allyson, een van de vrijwilligers die we op Bali hebben leren kennen en waarmee we eerder ook naar de Gili eilanden zijn geweest. Dus gezellig samen met haar en een meisje waarmee ze nu aan het reizen was een hapje op de nachtmarkt gegeten en daarna onze eigen wegen weer vervolgd. Ook in Luang Prabang zijn we naar een waterval geweest met helder blauw water (zie wederom de foto’s).
Helaas hebben we een vergissing in onze planning en tijd gemaakt waardoor we het mooiste stuk van Laos hebben overgeslagen. Aan het begin van onze reis hadden we bedacht dat we ‘the loop’ bij ‘Tha Khaek’ wilden gaan rijden. Dit is een route van ruim 300 kilometer langs watervallen en grotten. Omdat we voor Laos nog geen scooter hadden aangeraakt twijfelden of dit verstandig was, waardoor we langer in Cambodja zijn gebleven en sneller naar Thailand door gegaan zijn. Achteraf gezien hadden we absoluut deze route willen rijden. Ondanks dat de wegen in Laos en Cambodja het slechts zijn van alle wegen tot nu toe, was het verkeer in deze landen wel het meest overzichtelijk en kun je overal stoppen zolang je niet als een kip zonder kop van de weg af rent (waar dus landmijnen kunnen liggen). Weer een reden dus om ooit nog eens terug te gaan!
Over het algemeen boeken we 2 nachten in een accommodatie zodat we vrij snel weer door kunnen gaan als het ons niet bevalt, of nachten bij boeken wanneer het ons wel bevalt. Dit hotel was daarentegen de eerste plek waar we het even overwogen direct een ticket naar Luang Prabang te boeken en de volgende dag al weg te gaan. Maar door het gebrekkige internet en na kort overleg besloten we het roer drastisch om te gooien… we zouden een scooter gaan huren en wel zien waar we uit zouden komen. Nu is een scooter ansich geen probleem, zelfs als je er nooit 1 hebt aangeraakt want ze zijn super simpel. Het verschil is alleen het verkeer en de omgeving. Azië is chaos, Laos is een ontwikkelingsland dus de wegen zijn slecht met veel van die rode stof/klei/zooi en putten en daarnaast liggen er nog onontplofte landmijnen langs de weg van de Vietnam-oorlog. Maar we verblijven al ruim 2 maanden in Azië, dus dit kunnen we. Scooter gehuurd (5 euro voor een hele dag), benzine getankt (1 euro voor ruim 80 kilometer, geen idee hoeveel liter ze in dat ding hebben gegooid) en op richting de snelweg! Snelweg ja, waar je maximaal 40 km/h mag. Mag, want al vrij snel gingen we harder. Het was niet druk, je moest alleen oppassen voor gaten in de weg. We hadden ergens gehoord dat na ruim 38 km een waterval moest zijn, dus op een gegeven moment zagen we een geverfd bord naast de weg met een pijl naar links en de naam van de waterval (of in elk geval ‘tat’ en tat is Lao voor waterval). Dus wij naar links en vervolgens stond er een bord ‘tat 800m’. Dus wij karren over de meest hobbelige weg ooit, waar je met 10 km/h van links naar rechts en terug manoeuvreert om de gaten, kiezels en stenen te vermijden. Twee kilometer later konden we onze scooters parkeren en nog een stukje wandelen. En daar was het paradijs. Woorden kunnen dit niet omschrijven maar dat wat je in films ziet, daar waren wij nu. Zonder andere mensen voor ruim drie kwartier hadden wij onze eigen waterval met vlot, regenboog boven het water en jungle om ons heen. De foto’s geven een kleine impressie!
Op de terugweg zijn we gestopt in een klein local dorpje om een ananas te scoren. Met dat ze de deze aan het schoonmaken waren wilde Lisanne een klein kindje een high five geven, ware het niet dat het kind het op een janken zette (want wij zijn zo groot en wit). Een paar kilometer later stopten we om de ananas op te eten, het duurde vervolgens niet lang voordat de kinderen uit dat dorp door hadden dat er toeristen langs de weg stonden. Een tiental kinderen, de meeste aangekleed maar sommigen ook poedelnaakt, kwam al zwaaiend aangerend terwijl ze ‘Sabaidee’ en ‘Hello, Goodbye!’ riepen. Deze momenten zijn prachtig.
Na Pakse zijn we doorgevlogen naar Luang Prabang waar we terwijl tijdens onze eerste avond op de nachtmarkt liepen en opeens hoorden ‘Whaaaat, are you guys here as well?!’. Daar stond Allyson, een van de vrijwilligers die we op Bali hebben leren kennen en waarmee we eerder ook naar de Gili eilanden zijn geweest. Dus gezellig samen met haar en een meisje waarmee ze nu aan het reizen was een hapje op de nachtmarkt gegeten en daarna onze eigen wegen weer vervolgd. Ook in Luang Prabang zijn we naar een waterval geweest met helder blauw water (zie wederom de foto’s).
Helaas hebben we een vergissing in onze planning en tijd gemaakt waardoor we het mooiste stuk van Laos hebben overgeslagen. Aan het begin van onze reis hadden we bedacht dat we ‘the loop’ bij ‘Tha Khaek’ wilden gaan rijden. Dit is een route van ruim 300 kilometer langs watervallen en grotten. Omdat we voor Laos nog geen scooter hadden aangeraakt twijfelden of dit verstandig was, waardoor we langer in Cambodja zijn gebleven en sneller naar Thailand door gegaan zijn. Achteraf gezien hadden we absoluut deze route willen rijden. Ondanks dat de wegen in Laos en Cambodja het slechts zijn van alle wegen tot nu toe, was het verkeer in deze landen wel het meest overzichtelijk en kun je overal stoppen zolang je niet als een kip zonder kop van de weg af rent (waar dus landmijnen kunnen liggen). Weer een reden dus om ooit nog eens terug te gaan!
-
30 December 2014 - 09:05
Anne-Marie:
Lieve meiden,
Wat een heerlijk verslag weer, en die foto's, prachtig! Vooral die waterval bij Luang Prabang; wat een droom met al die verschillende niveau's. Jullie zijn inderdaad erg groot en (ondanks jullie bruine kleurtje) wit, vergeleken met de lokale bevolking.
Ik kan haast niet wachten op het verslag van de avonturen in Thailand!
Veel plezier in jullie laatste week en tot de volgende blog! -
30 December 2014 - 17:43
Ik Jellie:
Lieve meiden, terwijl jullie fantastische avonturen beleven zijn wij aan oliebollen bakken. Ik wens jullie een superjaarwisseling en nog veel mooie belevenissen. En natuurlijk een mooie terugreis. -
31 December 2014 - 03:23
Rijk:
Wat een ervaringen weer! En die scooter en benzine prijzen :O ik zal zo de foto's bekijken. Leuk dat ik tussendoor ook wat foto's door krijg :D
Ik wens jullie een prachtige jaarwisseling en nog een paar mooie laatste dagen! En natuurlijk een veilige terugreis!
X Rijk -
31 December 2014 - 13:22
Kristyn:
En weer een super leuk verslag , ik wens jullie een hele fijne jaarwisseling en nog vee plezier met jullie verdere reis. Xxx -
31 December 2014 - 17:43
Ria:
Lieve Annes, Lis en Suz,
Een geweldige jaarwisseling samen! Nog een leuke tijd en bedankt voor het delen van jullie avonturen. Ik heb genoten! Goede vlucht voor straks. XXX, Ria -
02 Januari 2015 - 18:56
Anja:
Het ziet er echt fantastisch uit.
Nog de beste wensen voor 2015 en vooral lekker genieten maar dat doen jullie vol op.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
