Einde orientatieweek
Blijf op de hoogte en volg Lisanne en Suzanne
12 Oktober 2014 | Indonesië, Ubud
Hierbij ons tweede blog. Ten eerste willen we iedereen super bedanken voor de reacties. Het verbaast ons hoeveel mensen gereageerd hebben, en zeker ook een heleboel waarvan we het niet verwacht hadden. Leuk om te merken dat we zo gevolgd worden!
Om wat antwoorden te geven op vragen die wij vorige keer in de reacties hebben gelezen. Het is hier dagelijks zo tussen de 30 en 35 graden. ’S Avonds koelt het wel iets af maar onder de 25 graden komt het echt niet. Op de vraag of het hier warm is kunnen jullie nu dus goed zelf antwoord geven :), wel is het zo dat we er op de een of andere manier goed mee om kunnen gaan. Daarnaast is deze maand het regenseizoen begonnen. We hebben welgeteld 1x ’s ochtends zo’n minuutje regen gehad. Dus genieten jullie maar van de wolkenvelden boven jullie hoofdjes.
Daarnaast was er nog de vraag hoe het zit met de trappetjes hierzo. Tijdens de tweede taalles kregen we de mogelijkheid om meer over de cultuur te weten te komen. We hebben toen onze slag geslagen en onze begeleider ‘Tirta’ het hemd van het lijf gevraagd over hoe die huizen hier nu precies werken. Aan de straatkant zie je eigenlijk een lange muur aan weerszijden staan, af en toe heeft deze muur een onderbreking wat de ingang van het huis is. Omdat het huis negen van de tien keer hoger ligt dan de straat, moet je middels een trappetje door deze opening heen lopen. Vervolgens ben je ‘binnen’, al staat binnen hier gelijk aan buiten. Het kavel waarop een woonhuis zich bevindt is onderverdeeld in gebouwtjes. Ten noorden heb je het gebouwtje waarin de oudste mensen (opa en oma) wonen, ten noordoosten staat de tempel (elk huis heeft hier zijn eigen tempel), in het oosten wonen de ouders, ten zuiden staat een gebouwtje dat als keuken functioneert en in het westen wonen de kinderen. De gebouwen zijn over het algemeen niet aan elkaar verbonden en veel vindt dus buiten plaats.
Vervolgens hebben we een wandeling van ruim 3 uur door de rijstvelden gemaakt. Dit was erg mooi, mede ook omdat hoe verder we de rijstvelden inliepen, hoe jonger de rijst werd. Hierdoor konden we heel goed het proces zien van hoe de rijst groeit. Toen we net uit de rijstvelden kwamen liep Lisanne met een aantal andere mensen wat achteraan in de groep. Er kwam een opa langs met een verse jonge kokosnoot welke hij, zeer sympathiek, voor ons open hakte zodat we de verse kokossap konden drinken. Deze opa kunnen jullie tussen de foto’s terugvinden. Halverwege de tocht hadden we een rust momentje bij een art gallery. We waren door andere vrijwilligers al gewaarschuwd dat veel van deze kunst gewoon kopieën zijn en dat ze in downtown-Ubud een stuk goedkoper zijn. Niemand had dus de intentie wat te kopen, wat bij de eigenaar van het kavel in het verkeerde keelgat schoot. Hij verweet de groep dat we wel camera’s (zonder ziel) konden kopen, maar dat we te gierig waren om zijn kunst (met ziel) te kopen. We hebben toen vrij vlot onze weg terug naar huis vervolgd.
Andere activiteiten van de introductieweek waren onder andere het maken van een offer, wat leuk was om te doen maar niet zo spannend dat we het tot in den detail gaan beschrijven. Ook hebben we een kunstwerkje gemaakt middels Batik painting. Dit houdt in dat je op een doek een tekening maakt of overtrekt, vervolgens worden de lijnen gewaxt waarna je met kleurstoffen het doek kunt gaan inkleuren. Als laatste hebben we de holy water tempel bezocht. Omdat op deze dag ook een ceremonie plaatsvond (de hout-ceremonie, de gelovigen mochten die dag geen tafels en stoelen gebruiken) was het onzeker of we ook daadwerkelijk het heilige water in mochten. Tirta heeft dit uiteidelijk wel voor ons weten te regelen wat tot een mooie, speciale ervaring heeft geleid.
Daarnaast begint onze groep vrijwilligers zich wel steeds meer tot groep te ontwikkelen. Zo is Suzanne in de loop van de week al een keer mee pizza wezen eten met de rest (Lisanne was toen helaas niet zo lekker en lag op bed) en is het plan ontstaan om volgend weekend met een aantal vrijwilligers mount Batur te beklimmen om daar de zonsopgang te bekijken.
Morgen beginnen we dus echt met ons vrijwilligerswerk aangezien de introductieweek al tot een eind is gekomen. We gaan Engelse les geven aan een klasje van ongeveer 10 kinderen in grade 2, deze schijnen een jaar of 8 te zijn. Wat een beetje jammer is, is dat ze pas vanaf grade 5 de Engelse docenten ietwat begrijpen. Het zal dus veel handen- en voetenwerk gaan worden.
Als laatste hebben we voor jullie allen een vraag zodat jullie hersentjes nog eens lekker mogen kraken. Benzine wordt hier in flessen langs de weg aangeboden, onder andere flessen van Absolut Vodka, 750 mL (jullie kunnen de foto daarvan terug vinden). Ook verkopen ze uiteraard coca cola in flesjes, 425 mL. We vroegen ons af of jullie een schatting kunnen maken van de prijs van deze items. 15000 Indonesische Rupiah (IDR) is omgerekend ongeveer 1 euro. Wij willen graag van jullie de prijs in IDR’s, niet in euro’s!
Om wat antwoorden te geven op vragen die wij vorige keer in de reacties hebben gelezen. Het is hier dagelijks zo tussen de 30 en 35 graden. ’S Avonds koelt het wel iets af maar onder de 25 graden komt het echt niet. Op de vraag of het hier warm is kunnen jullie nu dus goed zelf antwoord geven :), wel is het zo dat we er op de een of andere manier goed mee om kunnen gaan. Daarnaast is deze maand het regenseizoen begonnen. We hebben welgeteld 1x ’s ochtends zo’n minuutje regen gehad. Dus genieten jullie maar van de wolkenvelden boven jullie hoofdjes.
Daarnaast was er nog de vraag hoe het zit met de trappetjes hierzo. Tijdens de tweede taalles kregen we de mogelijkheid om meer over de cultuur te weten te komen. We hebben toen onze slag geslagen en onze begeleider ‘Tirta’ het hemd van het lijf gevraagd over hoe die huizen hier nu precies werken. Aan de straatkant zie je eigenlijk een lange muur aan weerszijden staan, af en toe heeft deze muur een onderbreking wat de ingang van het huis is. Omdat het huis negen van de tien keer hoger ligt dan de straat, moet je middels een trappetje door deze opening heen lopen. Vervolgens ben je ‘binnen’, al staat binnen hier gelijk aan buiten. Het kavel waarop een woonhuis zich bevindt is onderverdeeld in gebouwtjes. Ten noorden heb je het gebouwtje waarin de oudste mensen (opa en oma) wonen, ten noordoosten staat de tempel (elk huis heeft hier zijn eigen tempel), in het oosten wonen de ouders, ten zuiden staat een gebouwtje dat als keuken functioneert en in het westen wonen de kinderen. De gebouwen zijn over het algemeen niet aan elkaar verbonden en veel vindt dus buiten plaats.
Vervolgens hebben we een wandeling van ruim 3 uur door de rijstvelden gemaakt. Dit was erg mooi, mede ook omdat hoe verder we de rijstvelden inliepen, hoe jonger de rijst werd. Hierdoor konden we heel goed het proces zien van hoe de rijst groeit. Toen we net uit de rijstvelden kwamen liep Lisanne met een aantal andere mensen wat achteraan in de groep. Er kwam een opa langs met een verse jonge kokosnoot welke hij, zeer sympathiek, voor ons open hakte zodat we de verse kokossap konden drinken. Deze opa kunnen jullie tussen de foto’s terugvinden. Halverwege de tocht hadden we een rust momentje bij een art gallery. We waren door andere vrijwilligers al gewaarschuwd dat veel van deze kunst gewoon kopieën zijn en dat ze in downtown-Ubud een stuk goedkoper zijn. Niemand had dus de intentie wat te kopen, wat bij de eigenaar van het kavel in het verkeerde keelgat schoot. Hij verweet de groep dat we wel camera’s (zonder ziel) konden kopen, maar dat we te gierig waren om zijn kunst (met ziel) te kopen. We hebben toen vrij vlot onze weg terug naar huis vervolgd.
Andere activiteiten van de introductieweek waren onder andere het maken van een offer, wat leuk was om te doen maar niet zo spannend dat we het tot in den detail gaan beschrijven. Ook hebben we een kunstwerkje gemaakt middels Batik painting. Dit houdt in dat je op een doek een tekening maakt of overtrekt, vervolgens worden de lijnen gewaxt waarna je met kleurstoffen het doek kunt gaan inkleuren. Als laatste hebben we de holy water tempel bezocht. Omdat op deze dag ook een ceremonie plaatsvond (de hout-ceremonie, de gelovigen mochten die dag geen tafels en stoelen gebruiken) was het onzeker of we ook daadwerkelijk het heilige water in mochten. Tirta heeft dit uiteidelijk wel voor ons weten te regelen wat tot een mooie, speciale ervaring heeft geleid.
Daarnaast begint onze groep vrijwilligers zich wel steeds meer tot groep te ontwikkelen. Zo is Suzanne in de loop van de week al een keer mee pizza wezen eten met de rest (Lisanne was toen helaas niet zo lekker en lag op bed) en is het plan ontstaan om volgend weekend met een aantal vrijwilligers mount Batur te beklimmen om daar de zonsopgang te bekijken.
Morgen beginnen we dus echt met ons vrijwilligerswerk aangezien de introductieweek al tot een eind is gekomen. We gaan Engelse les geven aan een klasje van ongeveer 10 kinderen in grade 2, deze schijnen een jaar of 8 te zijn. Wat een beetje jammer is, is dat ze pas vanaf grade 5 de Engelse docenten ietwat begrijpen. Het zal dus veel handen- en voetenwerk gaan worden.
Als laatste hebben we voor jullie allen een vraag zodat jullie hersentjes nog eens lekker mogen kraken. Benzine wordt hier in flessen langs de weg aangeboden, onder andere flessen van Absolut Vodka, 750 mL (jullie kunnen de foto daarvan terug vinden). Ook verkopen ze uiteraard coca cola in flesjes, 425 mL. We vroegen ons af of jullie een schatting kunnen maken van de prijs van deze items. 15000 Indonesische Rupiah (IDR) is omgerekend ongeveer 1 euro. Wij willen graag van jullie de prijs in IDR’s, niet in euro’s!
-
12 Oktober 2014 - 15:57
Jellie :
Hallo dames, wat een mooi verslag.
Leuk om jullie zo te volgen. Geniet lekker verder op jullie mooie reis.
-
12 Oktober 2014 - 16:20
Annelies:
Indrukwekkend hoor, zeker de foto's van de rijstvelden!
Veel plezier volgende week als het 'echte werk' gaat beginnen! -
12 Oktober 2014 - 17:24
Manon:
Leuk lisanne! Heb je toegang tot internet en webcam (skype) daar? Dan laat ik het je even als bekend is op welke tijd de diploma uitreiking is!
Groetjes uit Nederland! -
12 Oktober 2014 - 20:59
Kristyn:
Hé Lisanne en Susanne, ook dit verslag is weer heerlijk om te lezen, mooie foto's ook. Jammer dat Lisanne zich niet lekker voelde, was het de warmte of haar suiker en gaat het nu wat beter? Geniet er van en ik kijk al uit naar het volgende verhaal xx K.
-
12 Oktober 2014 - 21:10
Maurice:
Bedankt weer voor de update en de foto's. Veel succes morgen tijdens jullie eerste vrijwilligersdag/-werk. -
12 Oktober 2014 - 21:18
Cecile:
Hoi Li-Su,
Weer een interessant verslag, en wat een leuke foto's!
Ben benieuwd hoe de Engelse lessen gaan verlopen....
Geniet van de ervaringen en veel plezier met de kinderen.
Groetjes,
Cecile
-
13 Oktober 2014 - 00:11
Els:
Lieve Lisanne en Suzanne, Suzanne kent me niet; ik ben de nicht van Lisanne's moeder:Anne-Marie
Lisanne's moeder is ook mijn oudste nicht; hersenkrakertje voor jouw Suzanne.
Wat een andere wereld hè, fantastisch dat we over jullie schouder mogen meekijken.
Mooie Batikdoek gemaakt Suzanne! Lisanne het acclimatiseren neemt wel even tijd hoor, maar let maar op, het komt goed. 't Is ook best een groot temp. verschil. Lisanne heb je gehoord dat Epke Zonderland, in China (vlak bij jullie) weer Goud heeft gewonnen op de rekstok: ver uit de beste. Hij deed de oefeningen zo mooi. Zelfs als je de beelden stil zet is het de vraag wat hij nou allemaal voor toeren in de lucht uithaald. Succes met jullie vrijwilligerswerk, leer ze maar tellen; dat vindt elk kind leuk.
groetjes van els
-
13 Oktober 2014 - 10:45
Daphne:
Leuk verslag weer meiden!! Oh die foto's vn de sawa's, prachtig! Vind ik altijd zooo mooi! :-) Geniet ervan en veel plezier en succes bij de kindjes!
-
13 Oktober 2014 - 12:02
Anne-Marie:
Ha collega's!
Ja, dat zijn jullie de komende weken hoor. Wat maken jullie daar toch een hoop interessante dingen mee. Je leeft echt met de bevolking, heel anders dan een vakantie dus. Ik geniet van de mooie foto's en prachtige verhalen. Het batikken lijkt me heel leuk om te doen.
Wat die lessen betreft: engelse liedjes zingen slaat altijd aan bij kinderen, hoe jong ze ook zijn.
Ik denk dat een fles (750 ml) benzine rond de 5000 Rp kost. Een flesje Cola (425 ml) rond de 9500. Drink toch maar liever cola dan benzine hoor!!
Tot de volgende blog. -
13 Oktober 2014 - 13:02
Ria:
Lieve meiden,
Jullie belevenissen doorbreken de sleur van het grijs hier. Heerlijk om de verslagen te lezen. De humor en 't oog voor detail maken dat we intens mee genieten! Veel plezier samen tijdens dit mooie avontuur.
Liefs, Ria -
15 Oktober 2014 - 17:04
Tante Janny:
Hoi meiden. Geweldig jullie foto´s en verslag. Wat een fascinerend gezicht die Sawa´s en dan dat planten van de plantjes, dat gaat snel he? Ook batikken is leuk , ik batikte ooit een T shirt, nooit meer gedragen.!!
Tip: Liedjes zingen met de Anglung vinden ze vast leuk. Groetjes -
15 Oktober 2014 - 20:09
Marjo:
Hallo dames,
Dank voor jullie uitgebreid verslag. Wat mooi groen die Sawa's, Zijn die terrassen zo aangelegd of heeft de natuur dit zo aangelegd. Zoals de kalk terrassen in Turkije.
Dat batikken is prachtig om dat in het land zelf te maken.
En wat een prachtige kleuren. Ook die kinderen zien er zo mooi uit.
De cultuur is er zo anders als bij ons.
Succes bij jullie activiteiten en geniet van alles.
Hartelijke groetjes van Hans en Marjo -
22 Oktober 2014 - 20:46
Anja :
Hoi meiden,
Leuk jullie zo te volgen. Hier storm het lekker dus geniet van de warmte daar.
Ben benieuwd hoe het lees geven gaat.
Is regen warm daar? Hier is hij erg koud maar dat wisten jullie al.
Groetjes -
25 Oktober 2014 - 16:31
Lisanne En Suzanne :
Het antwoord op de vraag was in eerste instantie beide 7000 IDR. Later bleken we cola ook voor 5000 IDR te kunnen kopen, maar het blijft dus kwa prijs aantrekkelijker benzine te drinken. Kwa gezondheid doen we dat toch maar niet.
Marjo: De sawa's zijn zo aangelegd door de mensen, niet door de natuur. Omdat rijstplanten vrij lang onder water moet staan moeten de gewassen horizontaal staan omdat het water anders wegloopt. mensen bouwen hiervoor dammen en controleren zo het water.
Anja: We hebben hier nog maar 1x zo'n 10 minuten regen gehad en toen was het buiten al donker dus wellicht beïnvloedt dat de temperatuur wat. Echt koud was het niet, maar warm zeker weten ook niet! -
25 Oktober 2014 - 23:49
Tante Janny:
Ik lag al in mijn bed en realiseerde mij dat je jarig was vandaag. Ik uit mijn bed maar zag dat het niet de 24 e maar de 25e is. Dus toch een dag te laat, maar alsnog de allerbeste wensen van ons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
